WONDERLAND

COLUMN - Stel Geert Wilders geeft een interview aan het NRC en beschuldigt het CDA van Jan Peter Balkenende ervan parlementariërs van D66, VVD en LPF maandelijks 10.000 euro te hebben betaald voor hun steun in de tweede kamer. Wilders vult zijn beschuldigingen aan met kleurrijke anekdotes, zoals deze: “Ik zei, ‘luister Jan Peter, die grote maandelijkse is een bom onder je regering’ - ‘welke grote maandelijkse’, antwoordde hij. Toen legde ik Jan Peter het hele schema uit en begon hij te huilen. Tja, hij is een beetje een watje. Piet Hein, dat is het brein achter de hele bende”

Heel Nederland in rep en roer natuurlijk. De TV stations staan in lange rijen voor de deur van Geert Wilders (wiens adres opeens niet zo geheim meer is) en laten, bij gebrek aan beter, heel Nederland op primetime meegenieten van Wilders’ zangkwaliteiten onder de douche. “Het lijkt op Rigoletto”. “Nee, het is dat liedje van Eros Ramazotti”. De coalitiepartijen, ondertussen, schreeuwen dat alles een grove leugen is en dat Geert Wilders een onbetrouwbare boef is.

Maar dan verschijnt er een lijst met namen van parlementariërs die geld hebben ontvangen van de penningmeester van het CDA, de ABN Amro blijkt miljoenen te hebben geleend aan het CDA zonder enige vorm van garantie en verdacht veel geld lijkt te verdwijnen uit de koffers van de Gasunie. Dozen vol met versnipperde documenten worden gevonden langs de A-2 en verbolgen ex-vrouwen en minnaressen gooien de geheimen van politici op straat.

Paniek in Den Haag. De penningmeester van het CDA geeft toe dat hij een schaduwfonds erop nahield. Piet Hein Donner treedt af ‘om persoonlijke redenen’ en Jan Peter Balkenende is maanden onbereikbaar voor de pers omdat hij het ene na het andere staatsbezoek aflegt. De PvdA, de SP en Groenlinks eisen een parlementaire enquête en zijn één en al verontwaardiging.

En dan gebeurt er iets vreemds (ja, het kan nog vreemder.) Maanden gaan voorbij, de ene parlementaire enquête stapelt zich op de andere, de beschuldigingen worden steeds verwarrender, maar concreet gebeurt er nagenoeg niets. Sterker nog, de peilingen voor de tweede kamerverkiezingen laten zien dat het CDA op winst staat.

Wat een ophol geslagen fantasie, zal de lezer denken, in welk parallel universum behoort zo’n absurd scenario tot de mogelijkheden? Maar verander een paar namen, Jan Peter Balkenende in Luis Inácio Lula da Silva, Piet Hein Donner in José Dirceu en Geert Wilders in Roberto Jefferson, et voilá: welkom in Brazilië.