SÃO PAULO, 31/01/2006 - Ondanks een record besparing op de begroting heeft de publieke schuld van Brazilië(de schuld van de federale overheid, deelstaten, gemeentes en staatsbedrijven) de magische grens van één biljoen real doorbroken, dat komt overeen met ongeveer 370 miljard euro. Een biljoen is 1000 miljard, ofwel een één met twaalf nullen.
De Braziliaanse overheid heeft in 2005 95,5 miljard real bespaard om aan de renteverplichtingen te kunnen voldoen. Bij lange na niet voldoende. De rentebetalingen bereikten in 2005 8% van het Bruto Nationaal Product, ofwel 157,1 miljard real, waarmee de schuld van de overheid met meer dan 60 miljard real gestegen is.
Het beheer van de publieke schuld in Brazilië is met stip het grootste dilemma van de Braziliaanse economie. Om de inflatie onder controle te houden en internationale investeerders aan te trekken moet de centrale bank hoge rentes vaststellen. De reële rentestand van Brazilië is momenteel zelfs de hoogste ter wereld (12%.)
Deze exorbitante hoge rentestand legt echter grote druk op de Braziliaanse economie: de overheid is verplicht te snijden in lopende uitgaven en investeringen, zoals in onderwijs en gezondheidszorg, om de schuld niet uit de hand te laten lopen, Braziliaanse bedrijven moeten zeer duur lenen voor expansie en innovatie en de export wordt bemoeilijkt doordat de Braziliaanse real overgewaardeerd wordt. Om de monetaire stabiliteit te handhaven, kortom, verstikt Brazilië de economische groei op de korte en de lange termijn.
En fundamenteel wordt het probleem niet opgelost. De record besparingen van de overheid slagen er slechts in om de publieke schuld stabiel te houden in relatie tot het BNP. In 2004 bedroeg de publieke schuld 51,67% van het BNP. In 2005 realiseerde de overheid met haar besparingen een weinig spectaculaire verbetering: de schuld in relatie tot het BNP daalde met 0,2 promille punten naar 51,65%. In Brazilië noemen ze dat ‘ijs drogen’, ofwel dweilen met de kraan open.
dinsdag, januari 31, 2006
maandag, januari 30, 2006
"GEEN DAG GAAT VOORBIJ ZONDER DAT WIJ EEN HAITIAAN DOODSCHIETEN"
SÃO PAULO, 30/01/2006 - Een lange reportage in de Braziliaanse krant Folha de São Paulo schetst een onthutsend beeld van de dagelijkse realiteit in Haïti. Het Caribische land is sinds 2004 steeds verder in de chaos afgezakt nadat gewapende bendes de democratisch gekozen president, Jean-Bertrand Aristide, hebben verdreven. Aan de hand van verklaringen, foto’s en video’s van acht Braziliaanse soldaten die gestationeerd waren in Haiti als onderdeel van de VN-vredesmissie Minustah, toont de krant echter dat de situatie nog veel erger is dan al werd vermoed.
Voor de soldaten, die niet met hun naam in de krant wilden, geeft de titel ‘vredesmissie’ een verkeerde indruk van wat ze in Haïti doen. “Het lijkt wel of die naam is bedacht om de mensen in Brazilië gerust te stellen”, zegt één soldaat, “maar in werkelijkheid gaat er geen dag voorbij dat de VN-troepen niet een Haitiaan doden in vuurgevechten. Ik zelf heb er zeker twee gedood”
De soldaten ondersteunen hun verklaringen met een lading gruwelijke foto’s en video’s: lijken die weken op straat liggen terwijl ze door straathonden uit elkaar worden gescheurd; onthoofde lichamen, een wreed gebruik van de lokale bendes, die als straatvuil rotten in de goot. Een onthutsend videofragment laat zien hoe een man op straat doodbloedt terwijl de VN-troepen niets anders doen dan de scène filmen vanuit hun pantserwagen. De militairen durven hun wagen niet te verlaten omdat ze een hinderlaag vrezen en bovendien vervoeren ze geen medisch personeel.
Ook uit een lang artikel in de New York Times blijkt dat de situatie in Haïti kritiek is. De enorme sloppenwijk Cité Soleil in de hoofdstad Port-au-Prince is volledig onder controle van gewapende bendes. Alleen al in de hoofdstad worden er 12 mensen per dag ontvoerd. De politie is corrupt en schiet op klaarlichte dag mensen af en de interim regering arresteert politieke tegenstanders zonder aanklacht.
In dit scenario moeten er in het land op 7 februari democratische verkiezingen worden gehouden, als de interim regering tenminste niet besluit de verkiezingen voor de zoveelste keer uit te stellen. De leider in de peilingen is immers hun politieke vijand en Aristide-aanhanger Rene Préval.
De VN-troepen onder leiding van Brazilië zijn voorlopig niet bevrijd van het wespennest Haïti. De soldaten troosten zich met de Haitiaanse nationale drank: “rum Barbancourt is een heilige remedie tegen de heimwee”.
Lees ook: AANVOERDER VN-TROEPEN IN HAÏTI DOOD
Voor de soldaten, die niet met hun naam in de krant wilden, geeft de titel ‘vredesmissie’ een verkeerde indruk van wat ze in Haïti doen. “Het lijkt wel of die naam is bedacht om de mensen in Brazilië gerust te stellen”, zegt één soldaat, “maar in werkelijkheid gaat er geen dag voorbij dat de VN-troepen niet een Haitiaan doden in vuurgevechten. Ik zelf heb er zeker twee gedood”
De soldaten ondersteunen hun verklaringen met een lading gruwelijke foto’s en video’s: lijken die weken op straat liggen terwijl ze door straathonden uit elkaar worden gescheurd; onthoofde lichamen, een wreed gebruik van de lokale bendes, die als straatvuil rotten in de goot. Een onthutsend videofragment laat zien hoe een man op straat doodbloedt terwijl de VN-troepen niets anders doen dan de scène filmen vanuit hun pantserwagen. De militairen durven hun wagen niet te verlaten omdat ze een hinderlaag vrezen en bovendien vervoeren ze geen medisch personeel.
Ook uit een lang artikel in de New York Times blijkt dat de situatie in Haïti kritiek is. De enorme sloppenwijk Cité Soleil in de hoofdstad Port-au-Prince is volledig onder controle van gewapende bendes. Alleen al in de hoofdstad worden er 12 mensen per dag ontvoerd. De politie is corrupt en schiet op klaarlichte dag mensen af en de interim regering arresteert politieke tegenstanders zonder aanklacht.
In dit scenario moeten er in het land op 7 februari democratische verkiezingen worden gehouden, als de interim regering tenminste niet besluit de verkiezingen voor de zoveelste keer uit te stellen. De leider in de peilingen is immers hun politieke vijand en Aristide-aanhanger Rene Préval.
De VN-troepen onder leiding van Brazilië zijn voorlopig niet bevrijd van het wespennest Haïti. De soldaten troosten zich met de Haitiaanse nationale drank: “rum Barbancourt is een heilige remedie tegen de heimwee”.
Lees ook: AANVOERDER VN-TROEPEN IN HAÏTI DOOD
vrijdag, januari 27, 2006
DE PRESIDENTIËLEN: ANTHONY GAROTINHO
In october 2006 zijn er presidentsverkiezingen in Brazilië. Vorig jaar leek de herverkiezing van de huidige president Luis Inácio Lula da Silva een gegeven, maar inmiddels heeft een groot corruptieschandaal de regering van de arbeiderspresident door het slijk gehaald en ruiken zijn politieke tegenstanders dat de groen-gele presidentsband voor het grijpen is. Wie gaan het in oktober met elkaar uitvechten?
Dit is het derde deel in een serie profielen van de mogelijke presidentskandidaten. eerder verschenen de profielen van Geraldo Alckmin en José Serra. Deze week: Anthony Garotinho.
Vroeger kreeg de huidige president Luis Inácio Lula da Silva de rol van boeman toebedeeld. “Kijk uit, lieve kijkbuis kiezertjes, als je op Lula stemt, moet je straks je huiskamer delen met een sloppenwijkbewoner”, of andere dreigementen van dezelfde aard en toon. Rond verkiezingstijd circuleerden ze steevast rondom de kandidatuur van de oud-metaalarbeider.
Het waren ongefundeerde dreigementen, want eenmaal verkozen bleek dat Lula niet van plan was de sociale status quo in Brazilië omver te werpen. De sloppenwijkbewoners heeft hij gewoon de sloppenwijken gelaten, zoals het een brave president betaamt. De president heeft met zijn mandaat zijn metamorfose voltooid: van bloeddorstige, marxistische rups naar een vederlichte, Blairiaanse vlinder.
Dat is een probleem, want in Brazilië kun je geen verkiezingen houden zonder tenminste één boeman. Dat zou teveel de aandacht vestigen op de ‘competenties’ van de zogenaamd serieuze kandidaten. Maar geen paniek, een nieuwe boeman is zo gevonden: Anthony Garotinho.
Anthony Garotinho vist in dezelfde vijver als president Lula. Met zijn vage, populistische programma scoort hij voornamelijk bij de armere lagen van de bevolking. In een radio-interview zei hij onlangs dat het tijd is om Brazilië te bevrijden van de dictatuur van de financiële markten. Hoe, dat liet hij voor het gemak in het midden. En daarmee is de inhoud van Garotinho’s programma zo’n beetje samengevat.
De angstverhalen doen al de ronde. Met de desillusie in het politieke establishment zou het electoraat best wel is voor de avonturier Garotinho kunnen kiezen. En dan, het moge duidelijk zijn, is het volgens veel opiniemakers gedaan met Brazilië. Weg stabiliteit, weg internationale investeringen, weg economische groei, hallo inflatie.
Zo’n vaart zal het niet lopen. Garotinho’s kansen zijn, ondanks de desillusie van het Braziliaanse electoraat, klein. Bovendien is Garotinho, vóórdat hij populist is, allereerst een klassieke Braziliaanse politicus. Eerst wil hij macht, en daarna ziet hij wel wat hij ermee doet. Een opportunist, kortom, en opportunisten waaien met alle winden mee, zelfs als het de koude, calculerende wind is van de financiële markten.
Wat het meeste zorgen baart is het feit dat hij behoort tot de evangelische kerk, een beweging die in Brazilië steeds meer aan macht wint. In vergelijking met de Braziliaanse evangelisten is christelijk rechts in de Verenigde Staten een bastion van de verlichting. Hoezeer Garotinho de ideeen van de evangelisten onderschrijft is echter maar de vraag. Zijn bekering in 1994 geschiedde op een, laten we zeggen, uiterst opportuun moment: verkiezingstijd.
Volgende week in de Presidentiëlen: Luis Inácio Lula da Silva
Dit is het derde deel in een serie profielen van de mogelijke presidentskandidaten. eerder verschenen de profielen van Geraldo Alckmin en José Serra. Deze week: Anthony Garotinho.
Vroeger kreeg de huidige president Luis Inácio Lula da Silva de rol van boeman toebedeeld. “Kijk uit, lieve kijkbuis kiezertjes, als je op Lula stemt, moet je straks je huiskamer delen met een sloppenwijkbewoner”, of andere dreigementen van dezelfde aard en toon. Rond verkiezingstijd circuleerden ze steevast rondom de kandidatuur van de oud-metaalarbeider.
Het waren ongefundeerde dreigementen, want eenmaal verkozen bleek dat Lula niet van plan was de sociale status quo in Brazilië omver te werpen. De sloppenwijkbewoners heeft hij gewoon de sloppenwijken gelaten, zoals het een brave president betaamt. De president heeft met zijn mandaat zijn metamorfose voltooid: van bloeddorstige, marxistische rups naar een vederlichte, Blairiaanse vlinder.
Dat is een probleem, want in Brazilië kun je geen verkiezingen houden zonder tenminste één boeman. Dat zou teveel de aandacht vestigen op de ‘competenties’ van de zogenaamd serieuze kandidaten. Maar geen paniek, een nieuwe boeman is zo gevonden: Anthony Garotinho.
Anthony Garotinho vist in dezelfde vijver als president Lula. Met zijn vage, populistische programma scoort hij voornamelijk bij de armere lagen van de bevolking. In een radio-interview zei hij onlangs dat het tijd is om Brazilië te bevrijden van de dictatuur van de financiële markten. Hoe, dat liet hij voor het gemak in het midden. En daarmee is de inhoud van Garotinho’s programma zo’n beetje samengevat.
De angstverhalen doen al de ronde. Met de desillusie in het politieke establishment zou het electoraat best wel is voor de avonturier Garotinho kunnen kiezen. En dan, het moge duidelijk zijn, is het volgens veel opiniemakers gedaan met Brazilië. Weg stabiliteit, weg internationale investeringen, weg economische groei, hallo inflatie.
Zo’n vaart zal het niet lopen. Garotinho’s kansen zijn, ondanks de desillusie van het Braziliaanse electoraat, klein. Bovendien is Garotinho, vóórdat hij populist is, allereerst een klassieke Braziliaanse politicus. Eerst wil hij macht, en daarna ziet hij wel wat hij ermee doet. Een opportunist, kortom, en opportunisten waaien met alle winden mee, zelfs als het de koude, calculerende wind is van de financiële markten.
Wat het meeste zorgen baart is het feit dat hij behoort tot de evangelische kerk, een beweging die in Brazilië steeds meer aan macht wint. In vergelijking met de Braziliaanse evangelisten is christelijk rechts in de Verenigde Staten een bastion van de verlichting. Hoezeer Garotinho de ideeen van de evangelisten onderschrijft is echter maar de vraag. Zijn bekering in 1994 geschiedde op een, laten we zeggen, uiterst opportuun moment: verkiezingstijd.
Volgende week in de Presidentiëlen: Luis Inácio Lula da Silva
donderdag, januari 26, 2006
MOEDER HUURT MOORDENAAR IN
SÃO PAULO, 26/01/2006 - Een 76-jarige vrouw uit de Braziliaanse staat Pernambuco heeft 1000 real (+/- 363 euro) bij de bank geleend om haar eigen zoon te laten vermoorden. De 46-jarige zoon werd vier januari in zijn huis doodgeschoten door een nog voortvluchtige huurmoordenaar.
Amara da Conceição da Silva zou de moord hebben besteld omdat haar zoon weigerde zijn huis te verlaten. De bejaarde vrouw, eigenaresse van het huis, wilde dat hij vertrok zodat haar kleinzoon de woning kon betrekken.
Amara heeft op het politiebureau verklaard niet te hebben geweten dat de lening zou worden gebruikt voor een contract op het leven van haar zoon. Het hele plan zou bedacht zijn door haar dochter en diens man, de ouders van het kleinkind. Desalniettemin noemt ze haar zoon “een slechte steen” (“uma pedra ruim”.) “Hij was altijd dronken en veroorzaakte constant ellende”, aldus de moeder.
De lening moet terugbetaald worden in 36 termijnen van 50 real.
Amara da Conceição da Silva zou de moord hebben besteld omdat haar zoon weigerde zijn huis te verlaten. De bejaarde vrouw, eigenaresse van het huis, wilde dat hij vertrok zodat haar kleinzoon de woning kon betrekken.
Amara heeft op het politiebureau verklaard niet te hebben geweten dat de lening zou worden gebruikt voor een contract op het leven van haar zoon. Het hele plan zou bedacht zijn door haar dochter en diens man, de ouders van het kleinkind. Desalniettemin noemt ze haar zoon “een slechte steen” (“uma pedra ruim”.) “Hij was altijd dronken en veroorzaakte constant ellende”, aldus de moeder.
De lening moet terugbetaald worden in 36 termijnen van 50 real.
woensdag, januari 25, 2006
MINIMUMLOON BRAZILIË VERHOOGD NAAR 125 EURO
SÃO PAULO, 25/01/2006 - De regering van de Braziliaanse president Luis Inácio Lula da Silva heeft besloten het minimumloon in het land te verhogen van 300 naar 350 real (+/- 125 euro.) Daarmee is de koopkracht van het minimumloon in Brazilië tijdens Lula’s termijn met 25,3% gestegen. Bij zijn aantreden bedroeg het minimumloon 200 real.
Tijdens de verkiezingen van 2002 beloofde Lula het minimumloon te verdubbelen. De stijging die hij in werkelijkheid heeft gerealiseerd is minder groot maar desalniettemin significant. Volgens het onderzoeksinstituut Dieese is de reële waarde van het minimumloon het hoogst sinds 1979, vlak voor de schuldencrisis van de jaren 80 Brazilië bijna twee decennia economische stagnatie bracht.
Het oorspronkelijke plan was om het minimumloon te verhogen naar slechts 321 real, maar met de presidentsverkiezingen van 2006 in het achterhoofd heeft de president het getal 350 doorgedrukt. Lula hoopt hiermee een deel van zijn aanhang terug te winnen in de armere lagen van de bevolking, die hij is kwijtgeraakt door een groot corruptieschandaal in zijn eigen partij en door zijn anderszins conservatief economisch beleid.
Dieese heeft uitgerekend dat ongeveer 40 miljoen Brazilianen direct profiteren van de verhoging van het minimum. De maatregel kost de Braziliaanse staat minstens 5,6 miljard real (2 miljard euro) maar de extra 50 real in de portemonnees van deze arbeiders, gepensioneerden en werksters, dient volgens het instituut de Braziliaanse economie een injectie toe van 25 miljard real (9 miljard euro) in 2006.
Tijdens de verkiezingen van 2002 beloofde Lula het minimumloon te verdubbelen. De stijging die hij in werkelijkheid heeft gerealiseerd is minder groot maar desalniettemin significant. Volgens het onderzoeksinstituut Dieese is de reële waarde van het minimumloon het hoogst sinds 1979, vlak voor de schuldencrisis van de jaren 80 Brazilië bijna twee decennia economische stagnatie bracht.
Het oorspronkelijke plan was om het minimumloon te verhogen naar slechts 321 real, maar met de presidentsverkiezingen van 2006 in het achterhoofd heeft de president het getal 350 doorgedrukt. Lula hoopt hiermee een deel van zijn aanhang terug te winnen in de armere lagen van de bevolking, die hij is kwijtgeraakt door een groot corruptieschandaal in zijn eigen partij en door zijn anderszins conservatief economisch beleid.
Dieese heeft uitgerekend dat ongeveer 40 miljoen Brazilianen direct profiteren van de verhoging van het minimum. De maatregel kost de Braziliaanse staat minstens 5,6 miljard real (2 miljard euro) maar de extra 50 real in de portemonnees van deze arbeiders, gepensioneerden en werksters, dient volgens het instituut de Braziliaanse economie een injectie toe van 25 miljard real (9 miljard euro) in 2006.
dinsdag, januari 24, 2006
TWEE BUSSEN BOTSEN FRONTAAL: 32 DODEN
SÃO PAULO, 24/01/2006 - Een busongeluk in de Braziliaanse staat São Paulo heeft zondagnacht aan 32 mensen het leven gekost. Twee bussen van hetzelfde bedrijf botsten rond 23:30 frontaal op elkaar. Volgens ooggetuigen probeerde één van de bussen een vrachtwagen in te halen. De botsing was echter zo krachtig dat de politie niet kan bepalen welke bus van rijbaan is afgeweken.
Volgens een woordvoerder van het bedrijf Andorinha (zwaluw), eigenaar van beide bussen, hadden de chauffeurs net gerust en waren de bussen in goede staat. “We proberen nog te begrijpen wat er precies is gebeurd”, aldus de woordvoerder. Bij het ongeluk zijn ook 23 gewonden gevallen.
Volgens een woordvoerder van het bedrijf Andorinha (zwaluw), eigenaar van beide bussen, hadden de chauffeurs net gerust en waren de bussen in goede staat. “We proberen nog te begrijpen wat er precies is gebeurd”, aldus de woordvoerder. Bij het ongeluk zijn ook 23 gewonden gevallen.
maandag, januari 23, 2006
BRAZILIË UIT SCHERPE KRITIEK OP DE VERENIGDE STATEN
SÃO PAULO, 23/01/2006 – De Braziliaanse minister van Buitenlandse Zaken Celso Amorim heeft in een interview aan de krant Folha de São Paulo scherpe kritiek geuit op de Verenigde Staten. De VS hebben onlangs de verkoop geblokkeerd van 36 militaire trainingsvliegtuigen van de Braziliaanse vliegtuigbouwer Embraer aan Venezuela. De minister noemt de Amerikaanse maatregel ‘absurd’.
In het interview zegt Amorim dat de vliegtuigen geen militaire dreiging vertegenwoordigen en dat er in geen enkel internationaal forum sancties lopen tegen het Venezuela van Hugo Chávez. De slechte verstandhouding tussen de VS en Venezuela is volgens de minister “hun probleem”. “We willen en verlangen een goed dialoog tussen de VS en Venezuela, maar [deze maatregel] is tegen ons zere been”. Amorim sluit niet uit dat Brazilië het Amerikaanse veto zal aanvechten in internationale organisaties als de World Trade Organization (WTO.)
De VS hebben de verkoop van de vliegtuigen geblokkeerd omdat Embraer deels gebruik maakt van Amerikaanse technologie. De Venezolaanse president Hugo Chávez is openlijk vijandig tegen de politiek van de Amerikanen en de VS, van hun kant, verhullen nauwelijks dat ze Chávez verwijderd willen zien. In 2002 had een mislukte coup tegen de Venezolaanse president de stilzwijgende goedkeuring van de Amerikanen.
In het interview zegt Amorim dat de vliegtuigen geen militaire dreiging vertegenwoordigen en dat er in geen enkel internationaal forum sancties lopen tegen het Venezuela van Hugo Chávez. De slechte verstandhouding tussen de VS en Venezuela is volgens de minister “hun probleem”. “We willen en verlangen een goed dialoog tussen de VS en Venezuela, maar [deze maatregel] is tegen ons zere been”. Amorim sluit niet uit dat Brazilië het Amerikaanse veto zal aanvechten in internationale organisaties als de World Trade Organization (WTO.)
De VS hebben de verkoop van de vliegtuigen geblokkeerd omdat Embraer deels gebruik maakt van Amerikaanse technologie. De Venezolaanse president Hugo Chávez is openlijk vijandig tegen de politiek van de Amerikanen en de VS, van hun kant, verhullen nauwelijks dat ze Chávez verwijderd willen zien. In 2002 had een mislukte coup tegen de Venezolaanse president de stilzwijgende goedkeuring van de Amerikanen.
33 ENGELSE TOERISTEN OVERVALLEN IN RIO DE JANEIRO
SÃO PAULO, 23/01/2006 - Een groep van 33 engelse toeristen is donderdagnacht in hun bus overvallen in het centrum van Rio de Janeiro. De toeristen waren nog geen uur in Rio aangekomen toen drie gewapende mannen de bus die hen van het vliegveld naar het hotel vervoerde, klemreden. De overvallers ontdeden de Engelsen van hun passpoorten, mobiele telefoons, sieraden, laptops en ongeveer 190 duizend dollar aan contanten.
De toeristen behoren tot een groep die de hele wereld afreist om paardenraces te bezoeken. De grote aantrekkingskracht van dergelijke races zijn de weddenschappen. Het verklaart waarom de inzittenden van de bus op het moment van de overval zulke grote hoeveelheden geld bij zich droegen.
Van de overvallers ontbreekt elk spoor.
De toeristen behoren tot een groep die de hele wereld afreist om paardenraces te bezoeken. De grote aantrekkingskracht van dergelijke races zijn de weddenschappen. Het verklaart waarom de inzittenden van de bus op het moment van de overval zulke grote hoeveelheden geld bij zich droegen.
Van de overvallers ontbreekt elk spoor.
vrijdag, januari 20, 2006
DE PRESIDENTIËLEN: JOSÉ SERRA
In october 2006 zijn er presidentsverkiezingen in Brazilië. Vorig jaar leek de herverkiezing van de huidige president Luis Inácio Lula da Silva een gegeven, maar inmiddels heeft een groot corruptieschandaal de regering van de arbeiderspresident door het slijk gehaald en ruiken zijn politieke tegenstanders dat de groen-gele presidentsband voor het grijpen is. Wie gaan het in oktober met elkaar uitvechten?
Dit is het tweede deel in een serie profielen van de mogelijke presidentskandidaten. eerder verscheen een profiel van Geraldo Alckmin.
In 2002 draaiden alle radertjes van de geschiedenis in het nadeel van José Serra. Luis Inácio Lula da Silva zou president van Brazilië worden en de Messias zelve zou hem daar niet vanaf kunnen houden. Laat staan de droge en saaie José Serra, die in de presidentsverkiezingen van 2002 een ondankbare rol kreeg te spelen: de zekere verliezer op wie alle kwaliteiten van de winnaar in negatieve zin geprojecteerd worden.
Serra is niet charismatisch omdat Lula dat wel is. Serra kan niet communiceren omdat Lula daar een expert in is. Serra is arrogant omdat Lula een man van het volk is. De presidentsverkiezingen van 2002 moeten voor hem een ware kwelling zijn geweest. Serra was de anti-Lula en niets kon hem van dat stigma bevrijden. Hij verloor de presidentsverkiezingen kansloos.
En daarmee zou het gedaan zijn met de presidentiele ambities van de oud-minister van gezondheidszorg onder president Fernando Henrique Cardoso. Serra leek dat zelf te beseffen toen hij zich in 2004 kandideerde voor het burgemeesterschap van de miljoenenstad São Paulo, en won. In de campagne beloofde hij zijn burgemeestersmandaat uit te zitten tot 2008, waarmee hij impliciet een gooi naar het presidentschap uitsloot. Wat zal hij nu spijt van die belofte hebben.
Want in een bitterzoete wenteling van de geschiedenis is het in 2006 opeens goed om de anti-Lula te zijn. Lula’s reputatie is besmeurd door een corruptieschandaal binnen zijn eigen partij, de economische prestaties van zijn regering laten te wensen over en het magische aureool dat boven de oud-metaalarbeider hing, is verbleekt door vier jaar regeren. Alle politieke instincten van José Serra schreeuwen het uit: de radertjes draaien nu de goede kant op.
Serra heeft het nog niet openlijk verklaard, maar het is inmiddels een publiek geheim dat hij kandidaat is in de presidentsverkiezingen van 2006. De campagne is hij al begonnen. Hij bekritiseert het economisch beleid van Lula en poneert zichzelf als de integere bestuurder.
Het bizarre feit doet zich echter voor dat sommige delen van het Braziliaanse establishment liever Lula in de presidentszetel zien dan José Serra. Juist door zijn kritiek op het economisch beleid. Over ironie van de geschiedenis gesproken.
José Serra is een ontwikkelingseconoom en het is waarschijnlijk dat hij zal tornen aan het strikte monetaire beleid van de centrale bank en het ministerie van Financiën. De financiële sector in Brazilië, die gouden tijden beleeft door de hoge rentes en de enorme schuld van de publieke sector, wordt een beetje nerveus bij dat vooruitzicht.
Daarbij komt dat José Serra befaamd is om zijn eigenwijsheid (in 2002 heette dat nog arrogantie.) Hij is niet iemand die makkelijk te manipuleren is, daarvoor is hij teveel gepokt en gemazeld in het politieke leven van Brazilië. Hij is vervolgd als studentenleider tijdens de militaire dictatuur, heeft 14 jaar in ballingschap geleefd, is congreslid en senator geweest, heeft twee keer een ministershap bekleed en is nu de burgemeester van de grootste stad van Zuid-Amerika.
José Serra wil laten zien dat hij veel meer is dan de anti-Lula. En misschien kost dat hem de verkiezingen. Aan de rechterkant wordt hij inmiddels binnen zijn eigen partij uitgedaagd door de Gouverneur van São Paulo, Geraldo Alckmin. Iemand waar geen enkel deel van het Braziliaanse establishment problemen mee heeft.
Dit is het tweede deel in een serie profielen van de mogelijke presidentskandidaten. eerder verscheen een profiel van Geraldo Alckmin.
In 2002 draaiden alle radertjes van de geschiedenis in het nadeel van José Serra. Luis Inácio Lula da Silva zou president van Brazilië worden en de Messias zelve zou hem daar niet vanaf kunnen houden. Laat staan de droge en saaie José Serra, die in de presidentsverkiezingen van 2002 een ondankbare rol kreeg te spelen: de zekere verliezer op wie alle kwaliteiten van de winnaar in negatieve zin geprojecteerd worden.
Serra is niet charismatisch omdat Lula dat wel is. Serra kan niet communiceren omdat Lula daar een expert in is. Serra is arrogant omdat Lula een man van het volk is. De presidentsverkiezingen van 2002 moeten voor hem een ware kwelling zijn geweest. Serra was de anti-Lula en niets kon hem van dat stigma bevrijden. Hij verloor de presidentsverkiezingen kansloos.
En daarmee zou het gedaan zijn met de presidentiele ambities van de oud-minister van gezondheidszorg onder president Fernando Henrique Cardoso. Serra leek dat zelf te beseffen toen hij zich in 2004 kandideerde voor het burgemeesterschap van de miljoenenstad São Paulo, en won. In de campagne beloofde hij zijn burgemeestersmandaat uit te zitten tot 2008, waarmee hij impliciet een gooi naar het presidentschap uitsloot. Wat zal hij nu spijt van die belofte hebben.
Want in een bitterzoete wenteling van de geschiedenis is het in 2006 opeens goed om de anti-Lula te zijn. Lula’s reputatie is besmeurd door een corruptieschandaal binnen zijn eigen partij, de economische prestaties van zijn regering laten te wensen over en het magische aureool dat boven de oud-metaalarbeider hing, is verbleekt door vier jaar regeren. Alle politieke instincten van José Serra schreeuwen het uit: de radertjes draaien nu de goede kant op.
Serra heeft het nog niet openlijk verklaard, maar het is inmiddels een publiek geheim dat hij kandidaat is in de presidentsverkiezingen van 2006. De campagne is hij al begonnen. Hij bekritiseert het economisch beleid van Lula en poneert zichzelf als de integere bestuurder.
Het bizarre feit doet zich echter voor dat sommige delen van het Braziliaanse establishment liever Lula in de presidentszetel zien dan José Serra. Juist door zijn kritiek op het economisch beleid. Over ironie van de geschiedenis gesproken.
José Serra is een ontwikkelingseconoom en het is waarschijnlijk dat hij zal tornen aan het strikte monetaire beleid van de centrale bank en het ministerie van Financiën. De financiële sector in Brazilië, die gouden tijden beleeft door de hoge rentes en de enorme schuld van de publieke sector, wordt een beetje nerveus bij dat vooruitzicht.
Daarbij komt dat José Serra befaamd is om zijn eigenwijsheid (in 2002 heette dat nog arrogantie.) Hij is niet iemand die makkelijk te manipuleren is, daarvoor is hij teveel gepokt en gemazeld in het politieke leven van Brazilië. Hij is vervolgd als studentenleider tijdens de militaire dictatuur, heeft 14 jaar in ballingschap geleefd, is congreslid en senator geweest, heeft twee keer een ministershap bekleed en is nu de burgemeester van de grootste stad van Zuid-Amerika.
José Serra wil laten zien dat hij veel meer is dan de anti-Lula. En misschien kost dat hem de verkiezingen. Aan de rechterkant wordt hij inmiddels binnen zijn eigen partij uitgedaagd door de Gouverneur van São Paulo, Geraldo Alckmin. Iemand waar geen enkel deel van het Braziliaanse establishment problemen mee heeft.
donderdag, januari 19, 2006
LULA HERSTELT ZICH IN PEILING
SÃO PAULO, 19/01/2006 – De reputatiecrisis van de Braziliaanse president Luis Inácio Lula da Silva lijkt over haar dieptepunt heen. Uit een verkiezingspeiling die is gehouden door het instituut Ibope blijkt dat Lula weer een lichte voorsprong heeft genomen op zijn sterkste tegenstander, José Serra, de huidige Burgemeester van São Paulo.
In de Ibope-peiling die is gehouden tussen 12 en 16 januari zeggen 35% van de respondenten van plan te zijn op Lula te stemmen tijdens de presidentsverkiezingen in oktober. Serra krijgt 31% van de stemmen. In feite gaat het om een technisch gelijk spel omdat de foutmarge van het onderzoek 3% naar boven of naar beneden bedraagt.
In december gaf een peiling van Ibope José Serra nog 37% van de stemmen tegenover 31% voor president Lula. Het herstel van de president laat zien dat de corruptiecrisis die zijn regering al sinds juni vorig jaar geselt, aan kracht begint in te boeten.
De regeringspartij van president Lula wordt ervan beschuldigd miljoenen de hebben doorgesluisd aan congresleden in ruil voor steun in het congres. Voor het uitbarsten van de crisis werd Lula onverslaanbaar geacht, met meer dan 50% van de stemmen in de peilingen.
In de Ibope-peiling die is gehouden tussen 12 en 16 januari zeggen 35% van de respondenten van plan te zijn op Lula te stemmen tijdens de presidentsverkiezingen in oktober. Serra krijgt 31% van de stemmen. In feite gaat het om een technisch gelijk spel omdat de foutmarge van het onderzoek 3% naar boven of naar beneden bedraagt.
In december gaf een peiling van Ibope José Serra nog 37% van de stemmen tegenover 31% voor president Lula. Het herstel van de president laat zien dat de corruptiecrisis die zijn regering al sinds juni vorig jaar geselt, aan kracht begint in te boeten.
De regeringspartij van president Lula wordt ervan beschuldigd miljoenen de hebben doorgesluisd aan congresleden in ruil voor steun in het congres. Voor het uitbarsten van de crisis werd Lula onverslaanbaar geacht, met meer dan 50% van de stemmen in de peilingen.
ORDERS VOOR AANSLAGEN OP POLITIE KWAMEN UIT DE GEVANGENIS
SÃO PAULO, 19/01/2006 - Het bevel voor een serie aanslagen op de politie van São Paulo die aan tenminste één politieagent het leven heeft gekost, kwam uit de zwaarbeveiligde gevangenis Presidente Bernardes. Dat zegt het ministerie voor openbare veiligheid (Secretaria de Segurança Pública) van de staat São Paulo.
De orders zouden gegeven zijn nadat bewakers een spectaculaire bevrijdingsactie in de gevangenis hadden weten te verijdelen. Het doelwit van de bevrijding zou de leider van de criminele organisatie PCC zijn, Marcos Willians Herbas Camacho, beter bekend als Marcola.
In de ochtend van 9 januari probeerde een groep mannen met een militair arsenaal, waaronder raketten en een lanceerplatform, in te breken in de gevangenis van Presidente Bernardes. Ze vluchten nadat bewakers hen onder vuur namen vanuit de observatietorens.
De week daarna zijn twee politieposten, enkele politieauto’s en verschillende politieagenten onder vuur genomen door schutters in auto’s en op motorfietsen. Zes aanslagen, waaronder die op de politieposten en één dodelijke beschieting op een politieagent, zijn een wraakactie van de PCC, aldus het ministerie voor openbare veiligheid. De overige aanslagen, waarbij zeker drie politieagenten zijn omgekomen, staan volgens het ministerie niet in verband met de bevrijdingsactie in Presidente Bernardes.
LEES OOK: VIER POLITIEAGENTEN OMGEKOMEN BIJ REEKS AANSLAGEN IN SÃO PAULO
De orders zouden gegeven zijn nadat bewakers een spectaculaire bevrijdingsactie in de gevangenis hadden weten te verijdelen. Het doelwit van de bevrijding zou de leider van de criminele organisatie PCC zijn, Marcos Willians Herbas Camacho, beter bekend als Marcola.
In de ochtend van 9 januari probeerde een groep mannen met een militair arsenaal, waaronder raketten en een lanceerplatform, in te breken in de gevangenis van Presidente Bernardes. Ze vluchten nadat bewakers hen onder vuur namen vanuit de observatietorens.
De week daarna zijn twee politieposten, enkele politieauto’s en verschillende politieagenten onder vuur genomen door schutters in auto’s en op motorfietsen. Zes aanslagen, waaronder die op de politieposten en één dodelijke beschieting op een politieagent, zijn een wraakactie van de PCC, aldus het ministerie voor openbare veiligheid. De overige aanslagen, waarbij zeker drie politieagenten zijn omgekomen, staan volgens het ministerie niet in verband met de bevrijdingsactie in Presidente Bernardes.
LEES OOK: VIER POLITIEAGENTEN OMGEKOMEN BIJ REEKS AANSLAGEN IN SÃO PAULO
woensdag, januari 18, 2006
OUD-PRESIDENT FHC STEUNT KANDIDATUUR SERRA
SÃO PAULO, 18/01/2006 - De huidige burgemeester van São Paulo, José Serra, heeft een belangrijke slag gewonnen binnen zijn eigen partij in de strijd om de kandidatuur voor de presidentsverkiezingen van Brazilië. De éminence grise van de PSDB, oud-president Fernando Henrique Cardoso, heeft in privé gesprekken met belangrijke partijpolitici zijn voorkeur uitgesproken voor Serra boven zijn partijgenoot Geraldo Alckmin, de huidige Gouverneur van de staat São Paulo. Dat staat in een vandaag verschenen artikel in de invloedrijke Braziliaanse krant Folha de São Paulo.
Serra en Alckmin vechten onderling uit wie het namens de PSDB gaat opnemen in de presidentsverkiezingen van 2006 tegen de huidige president Luis Inácio Lula da Silva. Zowel de burgemeester als de gouverneur maken grote kans om die verkiezingen te winnen omdat Lula is verzwakt door een groot corruptieschandaal binnen zijn eigen partij.
Alckmin is sinds vorige week openlijk kandidaat voor het presidentschap en verklaart dat Serra zijn burgemeestersmandaat voor de stad São Paulo, dat loopt tot 2008, gewoon moet uitzitten. Hij reageert geïrriteerd op de stille campagne van zijn concurrent die weigert zijn presidentiele ambities openlijk te verklaren. “Waarom neemt hij [Serra] de kandidatuur niet op zich”
Serra en Alckmin vechten onderling uit wie het namens de PSDB gaat opnemen in de presidentsverkiezingen van 2006 tegen de huidige president Luis Inácio Lula da Silva. Zowel de burgemeester als de gouverneur maken grote kans om die verkiezingen te winnen omdat Lula is verzwakt door een groot corruptieschandaal binnen zijn eigen partij.
Alckmin is sinds vorige week openlijk kandidaat voor het presidentschap en verklaart dat Serra zijn burgemeestersmandaat voor de stad São Paulo, dat loopt tot 2008, gewoon moet uitzitten. Hij reageert geïrriteerd op de stille campagne van zijn concurrent die weigert zijn presidentiele ambities openlijk te verklaren. “Waarom neemt hij [Serra] de kandidatuur niet op zich”
COMMENTAAR: BRAZILIË IS EEN SOAP
Wie in Brazilië geen kabel-TV heeft, is overgeleverd aan misschien wel de slechtste Tv-zender op de planeet: TV GLOBO. Iedereen die denkt dat de Italiaanse zender RAI UNO een sentimenteel dieptepunt is van de moderne massacultuur moet is een maandje TV kijken in Brazilië. Het is alsof ze het testbeeld hebben vervangen door een eindeloze herhaling van clichés met af en toe een potje voetbal.
Zes dagen per week, van vijf uur ’s middags tot tien uur ’s avonds, trakteert TV-GLOBO haar toeschouwers op een gevarieerd programma: een soapserie, nog een soapserie, het journaal en afsluitend, natuurlijk, nog een soapserie. En denk maar niet dat je om tien uur verlost bent van deze weeïge cocktail van voorgekauwde levenslessen en opgeblazen emoties. Na het vijfurige bombardement van telenovelas volgt nog een toetje, met de groeten van John de Mol: Big Brother.
Het tijdschrift Superinteressante schreef onlangs dat er twee factoren zijn die Brazilië verenigen: het Braziliaanse elftal en TV GLOBO. En als je luistert naar het gesprek van alle dag van sommige Brazilianen moet je die conclusie helaas onderschrijven. De netelige onderwerpen worden steevast ontweken met een ‘het-is-nu-eenmaal-zo’ of een ‘dat-verandert-toch-nooit’. Murw geslagen door de grauwe realiteit van hun land, vluchten de Brazilianen in de mythe van ‘het vrolijk volkje’ en de plastikken wereld van Tv-persoonlijkheden.
Ze volgen het voorbeeld van TV GLOBO: maak de rotte werkelijkheid verteerbaar door er absurde hoeveelheden suiker aan toe te voegen. Het meest eclatante voorbeeld van deze ziekelijke verdraaiing van de wereld is op de zender te zien na John de Mol’s bijdrage aan de 21ste eeuw.
Big Brother wordt op TV GLOBO gevolgd door een miniserie over het leven van één van de belangrijkste figuren in de moderne geschiedenis van Brazilië: president Jucelino Kubitchek. JK, zoals hij bekend is in het land, is een man die Brazilië een ontwikkelingsspurt heeft gebracht ten koste van bijna drie decennia extreme inflatie. GLOBO heeft het weten te reduceren tot een liefdesverhaal tussen Jucelino en zijn vrouw. Jawel, een soapserie.
Zes dagen per week, van vijf uur ’s middags tot tien uur ’s avonds, trakteert TV-GLOBO haar toeschouwers op een gevarieerd programma: een soapserie, nog een soapserie, het journaal en afsluitend, natuurlijk, nog een soapserie. En denk maar niet dat je om tien uur verlost bent van deze weeïge cocktail van voorgekauwde levenslessen en opgeblazen emoties. Na het vijfurige bombardement van telenovelas volgt nog een toetje, met de groeten van John de Mol: Big Brother.
Het tijdschrift Superinteressante schreef onlangs dat er twee factoren zijn die Brazilië verenigen: het Braziliaanse elftal en TV GLOBO. En als je luistert naar het gesprek van alle dag van sommige Brazilianen moet je die conclusie helaas onderschrijven. De netelige onderwerpen worden steevast ontweken met een ‘het-is-nu-eenmaal-zo’ of een ‘dat-verandert-toch-nooit’. Murw geslagen door de grauwe realiteit van hun land, vluchten de Brazilianen in de mythe van ‘het vrolijk volkje’ en de plastikken wereld van Tv-persoonlijkheden.
Ze volgen het voorbeeld van TV GLOBO: maak de rotte werkelijkheid verteerbaar door er absurde hoeveelheden suiker aan toe te voegen. Het meest eclatante voorbeeld van deze ziekelijke verdraaiing van de wereld is op de zender te zien na John de Mol’s bijdrage aan de 21ste eeuw.
Big Brother wordt op TV GLOBO gevolgd door een miniserie over het leven van één van de belangrijkste figuren in de moderne geschiedenis van Brazilië: president Jucelino Kubitchek. JK, zoals hij bekend is in het land, is een man die Brazilië een ontwikkelingsspurt heeft gebracht ten koste van bijna drie decennia extreme inflatie. GLOBO heeft het weten te reduceren tot een liefdesverhaal tussen Jucelino en zijn vrouw. Jawel, een soapserie.
maandag, januari 16, 2006
KINDERSTERFTE BRAZILIAANSE INDIANEN VERDUBBELT IN DRIE JAAR
SÃO PAULO, 16/01/2006 - Een studie van het Braziliaanse ministerie voor gezondheidszorg heeft aangetoond dat de kindersterfte onder indianen tussen 2000 en 2003 is verdubbeld. Één op elke vijf sterfgevallen onder Braziliaanse indianen betreft inmiddels een kind jonger dan 12 maanden. Het sterftecijfer onder indianenbabi’s is vijf keer hoger dan onder blanke Brazilianen.
“Er moeten maatregelen worden genomen anders loopt het voortbestaan van de indianenbevolking ernstig gevaar”, aldus Ana Luiza Beierenbach, een onderzoeker voor het ministerie voor gezondheidszorg. Sinds de ontdekking van de nieuwe wereld is de oorspronkelijke bevolking van Brazilië zo goed als gedecimeerd. In 1492 leefden naar schatting 5 miljoen indianen in het gebied dat nu Brazilië heet, nu zijn het niet meer dan 450.000.
De overgebleven Braziliaanse indianen kampen met een heel spectrum aan problemen die hun levens bedreigen. Een paar van de ernstigste zijn verdringing van hun land door oprukkende steden en landbouwexploitatie, armoede en ondervoeding en zeer hoge zelfmoordcijfers door sociale ontwrichting.
“Er moeten maatregelen worden genomen anders loopt het voortbestaan van de indianenbevolking ernstig gevaar”, aldus Ana Luiza Beierenbach, een onderzoeker voor het ministerie voor gezondheidszorg. Sinds de ontdekking van de nieuwe wereld is de oorspronkelijke bevolking van Brazilië zo goed als gedecimeerd. In 1492 leefden naar schatting 5 miljoen indianen in het gebied dat nu Brazilië heet, nu zijn het niet meer dan 450.000.
De overgebleven Braziliaanse indianen kampen met een heel spectrum aan problemen die hun levens bedreigen. Een paar van de ernstigste zijn verdringing van hun land door oprukkende steden en landbouwexploitatie, armoede en ondervoeding en zeer hoge zelfmoordcijfers door sociale ontwrichting.
zaterdag, januari 14, 2006
PETROBRAS NEEMT GENOEGEN MET LAGERE WINSTEN IN BOLIVIA
SÃO PAULO, 14/01/2006 - De Braziliaanse energiemaatschappij Petrobras heeft verklaard genoegen te nemen met lagere winsten in Bolivia. “Lagere winst is beter dan geen winst”, aldus de directeur van het Braziliaanse staatsbedrijf. De uitspraak komt nadat Evo Morales, de gekozen president van Bolivia, op bezoek in Brazilië heeft gezegd dat de contracten met energiebedrijven zullen worden gerespecteerd, maar dat de bedrijven verplicht zullen zijn een partnerschap aan te gaan met de Boliviaanse regering.
Hoe dat partnerschap precies in zijn werk zal gaan is niet duidelijk. Zeker is dat energiebedrijven meer belasting zullen moeten betalen over het Boliviaanse gas. Een nieuwe wet verhoogt de belastingen over het gas van 18% tot 50%..
Brazilië is voor 50% van zijn gasconsumptie afhankelijke van Bolivia en Petrobras bezit meer dan 1,5 miljard dollar aan investeringen in het buurland. Toegang tot het Boliviaanse gas is daarom van strategisch belang. Maar ook Bolivia kan niet zonder Brazilië. Als het continentale land als afnemer wegvalt heeft Bolivia de infrastructuur niet om het gas aan andere landen te verkopen.
Nationalisatie van de gasreserves was één van de voornaamste punten in de succesvolle campagne van de cocaleiro Evo Morales, de eerste indiaan die is gekozen als president van Bolivia. Op bezoek in Brazilië vleide hij de Braziliaanse president door te zeggen dat Lula de leider is van Latijns Amerika en dat hij hem beschouwt als een ‘raadgever’.
Hoe dat partnerschap precies in zijn werk zal gaan is niet duidelijk. Zeker is dat energiebedrijven meer belasting zullen moeten betalen over het Boliviaanse gas. Een nieuwe wet verhoogt de belastingen over het gas van 18% tot 50%..
Brazilië is voor 50% van zijn gasconsumptie afhankelijke van Bolivia en Petrobras bezit meer dan 1,5 miljard dollar aan investeringen in het buurland. Toegang tot het Boliviaanse gas is daarom van strategisch belang. Maar ook Bolivia kan niet zonder Brazilië. Als het continentale land als afnemer wegvalt heeft Bolivia de infrastructuur niet om het gas aan andere landen te verkopen.
Nationalisatie van de gasreserves was één van de voornaamste punten in de succesvolle campagne van de cocaleiro Evo Morales, de eerste indiaan die is gekozen als president van Bolivia. Op bezoek in Brazilië vleide hij de Braziliaanse president door te zeggen dat Lula de leider is van Latijns Amerika en dat hij hem beschouwt als een ‘raadgever’.
vrijdag, januari 13, 2006
DE PRESIDENTIËLEN: GERALDO ALCKMIN
In october 2006 zijn er presidentsverkiezingen in Brazilië. Vorig jaar leek de herverkiezing van de huidige president Luis Inácio Lula da Silva een gegeven, maar inmiddels heeft een groot corruptieschandaal de regering van de arbeiderspresident door het slijk gehaald en ruiken zijn politieke tegenstanders dat de groen-gele presidentsband voor het grijpen is. Wie gaan het in oktober met elkaar uitvechten?
Dit is het eerste deel in een serie profielen van de mogelijke presidentskandidaten. De eerste gegadigde: gouverneur van São Paulo Geraldo Alckmin.
Dit is het eerste deel in een serie profielen van de mogelijke presidentskandidaten. De eerste gegadigde: gouverneur van São Paulo Geraldo Alckmin.
2006 was voor de huidige burgemeester van São Paulo José Serra al uitgepland: campagne voeren om zich in oktober te revancheren op de schaamteloos verloren presidentsverkiezingen in 2002. En ditmaal zou alles anders zijn. Zijn tegenstander is immers versleten door 4 jaar regeren en besmeurd door een corruptiegezwel binnen de eigen gelederen. Maar dan komt zo’n snotneus van je eigen partij roet in het eten gooien.
Want de huidige gouverneur van São Paulo Geraldo Alckmin zegt het sinds deze week onomwonden: hij is de ‘natuurlijke’ presidentskandidaat voor de PSDB en José Serra moet zijn burgemeestersmandaat voor de stad São Paulo gewoon uitzitten, dat heeft hij immers beloofd. En dat mandaat loopt tot 2008.
Geraldo Alckmin is zijn hele werkende leven al in de politiek actief. Op zijn 19de werd hij al verkozen als gemeenteraadslid in zijn geboortestad Pindamonhangaba in de staat São Paulo. Iets wat overigens meer te maken heeft met zijn achternaam, Alckmin, dan met zijn uitzonderlijke politieke kwaliteiten op jonge leeftijd.
Sindsdien is hij gestaag gestegen in het politieke leven. In 1994 wordt hij vice-gouverneur van de staat São Paulo en wanneer Mario Covas in 2001 overlijdt, wordt hij gouverneur van de rijkste en dichtstbevolkte staat van Brazilië. Een ideale springplank voor het presidentschap.
Alckmin vertegenwoordigt de rechterkant van de PSDB. Hij is verklaard katholiek en moreel conservatief in zaken als abortus en drugs. Economisch is hij liberaal en voorspelbaar. Als hij eventueel gekozen wordt zal hij weinig veranderen aan het beleid van het ministerie van financiën en de centrale bank: fiscale soberheid gecombineerd met een restrictief monetair beleid.
Zijn grootste verschil met José Serra is dat hij niet wordt gezien als een stijve en arrogante man die alle beslissingen naar zich toetrekt en ondergeschikten er van langs geeft als alles niet precies gebeurt zoals hij het wil. Alckmin is een man die delegeren kan, Alckmin is een man die vleien kan.
Vooralsnog staat José Serra voor op Alckmin in de nationale peilingen. De voorstanders van Alckmin laten echter geen gelegenheid passeren om te benadrukken dat dat voornamelijk te danken is aan de relatieve onbekendheid van de gouverneur buiten de staat São Paulo. In São Paulo verslaat Alckim zowel José Serra als de lamgeslagen, maar zeker niet uitgetelde, President Luis Inácio Lula da Silva.
De PSDB besluit pas in maart wie hun presidentskandidaat wordt, Serra of Alckmin. Maar José Serra kenende, zal hij zich in zijn burgemeesterskantoor opvreten van irritatie om het brutale optreden van zijn partijgenoot. De ‘natuurlijke’ presidentskandidaat, dat is immers hij en niemand anders.
Volgende week in de presidentiëlen: José Serra
donderdag, januari 12, 2006
VIER POLITIEAGENTEN OMGEKOMEN BIJ REEKS AANSLAGEN IN SÃO PAULO
SÃO PAULO, 12/01/2006 - In de laatste 48 uur zijn in de Braziliaanse miljoenenstad São Paulo twee politiebureaus beschoten en vier politieagenten omgekomen bij zes verschillende aanslagen. De laatste aanslag geschiedde donderdagochtend vroeg toen schutters in twee auto’s en een motorfiets één politieagent doodden met een geweerschot in de rug en kort daarop een andere ernstig verwondden.
Woensdagmiddag was al een politieagent dodelijk verwond door twee mannen die schietend langsreden op een motorfiets. Ongeveer tegelijkertijd werd een andere agent doodgeschoten, maar hier gaat het waarschijnlijk om een roofoverval omdat de agent niet in uniform was en net naar de bank was geweest. Het eerste dodelijke incident gebeurde woensdagochtend toen onbekenden een politieagent uit zijn auto sleurden en ter plaatse executeerden.
De aanslagen op de politiebureaus geschiedden op bijna identieke wijze. In beide gevallen openden onbekende schutters in auto’s en op motorfietsen het vuur op de politie. Één politieagent is in zijn borst geraakt maar is gered door zijn kogelvrijvest.
Het is nog onduidelijk wat het motief is en of de aanslagen met elkaar in verband staan.
Woensdagmiddag was al een politieagent dodelijk verwond door twee mannen die schietend langsreden op een motorfiets. Ongeveer tegelijkertijd werd een andere agent doodgeschoten, maar hier gaat het waarschijnlijk om een roofoverval omdat de agent niet in uniform was en net naar de bank was geweest. Het eerste dodelijke incident gebeurde woensdagochtend toen onbekenden een politieagent uit zijn auto sleurden en ter plaatse executeerden.
De aanslagen op de politiebureaus geschiedden op bijna identieke wijze. In beide gevallen openden onbekende schutters in auto’s en op motorfietsen het vuur op de politie. Één politieagent is in zijn borst geraakt maar is gered door zijn kogelvrijvest.
Het is nog onduidelijk wat het motief is en of de aanslagen met elkaar in verband staan.
woensdag, januari 11, 2006
ABN AMRO EXPLICIET GENOEMD IN BRAZILIAANS CORRUPTIESCHANDAAL
SÃO PAULO, 11/01/2006 - In een vandaag verschenen artikel in de invloedrijke Braziliaanse krant Folha de São Paulo wordt de Braziliaanse dochter van de ABN AMRO bank, Banco Real, expliciet genoemd in een groot corruptieschandaal dat Brazilië al sinds mei vorig jaar in zijn greep houdt. In het corruptieschema zou de PT, de regeringspartij van president Luis Inácio Lula da Silva, parlementariërs miljoenen hebben betaald in ruil voor steun in het congres.
Een parlementaire enquêtecommissie die het schandaal onderzoekt, kan de herkomst of bestemming van 6 miljard Braziliaanse real (+/- 2,2 miljard euro) op rekeningen van Banco Real niet achterhalen. De rekeningen behoren tot personen of bedrijven die direct betrokken zijn bij het corruptieschandaal en waarvan het bankgeheim is opgeheven. De bankgegevens die Banco Real aan de enquêtecommissie heeft overgedragen, zijn echter incompleet.
In een reactie aan de krant Folha de São Paulo zegt Banco Real dat 1% van de opgestuurde informatie inderdaad niet volledig is. “De bank zoekt deze 1% aan ontbrekende informatie nog steeds uit en zodra het onderzoek is afgerond, zal het worden overgedragen aan de enquêtecommissie”, aldus het bericht van Banco Real.
Een parlementaire enquêtecommissie die het schandaal onderzoekt, kan de herkomst of bestemming van 6 miljard Braziliaanse real (+/- 2,2 miljard euro) op rekeningen van Banco Real niet achterhalen. De rekeningen behoren tot personen of bedrijven die direct betrokken zijn bij het corruptieschandaal en waarvan het bankgeheim is opgeheven. De bankgegevens die Banco Real aan de enquêtecommissie heeft overgedragen, zijn echter incompleet.
In een reactie aan de krant Folha de São Paulo zegt Banco Real dat 1% van de opgestuurde informatie inderdaad niet volledig is. “De bank zoekt deze 1% aan ontbrekende informatie nog steeds uit en zodra het onderzoek is afgerond, zal het worden overgedragen aan de enquêtecommissie”, aldus het bericht van Banco Real.
dinsdag, januari 10, 2006
DRIE MENSEN GEËXECUTEERD IN SLOPPENWIJK VAN SÃO PAULO
SÃO PAULO, 10/01/2006 - Drie mensen zijn om het leven gebracht en één is gewond geraakt bij een moordpartij in de sloppenwijk Mauá in groot São Paulo. Alledrie de slachtoffers, twee mannen en een vrouw, zijn met kogelschoten in het hoofd vermoord. De enige overlevende, een 17-jarige jongen, zegt dat de daders gemaskerde mannen waren.
Bewoners zeggen dat ze in het gebied van de moorden personen in uniform hebben gezien, waarmee de verdenking wordt gewekt dat de daders politieagenten zijn. De Braziliaanse politie is berucht om haar extreme gewelddadigheid en de endemische corruptie binnen haar gelederen. In maart 2005 werden nog 29 inwoners uit 2 buitenwijken van Rio de Janeiro door dronken politieagenten op willekeurige wijze afgeschoten.
De Braziliaanse media lijken het structurele geweld tegen de armere lagen van de bevolking nauwelijks meer op te merken. Het bericht over de slachtpartij van maandag verscheen vandaag in de krant Folha de São Paulo weggestopt op de 7de pagina van het 3de katern onder het kopje ‘Panorâmica’ (overzicht), naast een foto van 3 meisjes die defileren in een modeshow in Rio de Janeiro.
Bewoners zeggen dat ze in het gebied van de moorden personen in uniform hebben gezien, waarmee de verdenking wordt gewekt dat de daders politieagenten zijn. De Braziliaanse politie is berucht om haar extreme gewelddadigheid en de endemische corruptie binnen haar gelederen. In maart 2005 werden nog 29 inwoners uit 2 buitenwijken van Rio de Janeiro door dronken politieagenten op willekeurige wijze afgeschoten.
De Braziliaanse media lijken het structurele geweld tegen de armere lagen van de bevolking nauwelijks meer op te merken. Het bericht over de slachtpartij van maandag verscheen vandaag in de krant Folha de São Paulo weggestopt op de 7de pagina van het 3de katern onder het kopje ‘Panorâmica’ (overzicht), naast een foto van 3 meisjes die defileren in een modeshow in Rio de Janeiro.
AANVOERDER VN-TROEPEN IN HAÏTI DOOD
SÃO PAULO, 09/01/2006 - De Braziliaanse generaal Urano Bacellar is zaterdag dood aangetroffen is zijn hotelkamer in de Haïtiaanse hoofdstad Port-au-Prince. Bacellar had de leiding over de VN-troepen die de orde proberen te handhaven in het straatarme Haïti nadat president Jean Bertrand Aristide is afgezet in 2004. Volgens bronnen binnen de VN duidt alles erop dat de generaal zelfmoord heeft gepleegd.
De dood van Bacellar komt op een uiterst gevoelig moment, enkele weken voor de verkiezingen die gepland zijn voor 7 februari. De Haïtianen zouden eigenlijk al in november naar de stembus gaan, maar omdat een regelmatig verloop niet kon worden gegarandeerd, zijn de verkiezingen al herhaaldelijke keren uitgesteld.
De Braziliaanse regering staat erop dat Brazilië de leiding handhaaft over de VN-troepen in Haïti. Voor president Lula is het avontuur in het Caribische land een prestige kwestie geworden. Brazilië wil met de militaire actie haar rol als regionale macht onderstrepen en haar kandidatuur voor een permanente zetel in VN-veiligheidsraad kracht bijzetten.
De dood van Bacellar komt op een uiterst gevoelig moment, enkele weken voor de verkiezingen die gepland zijn voor 7 februari. De Haïtianen zouden eigenlijk al in november naar de stembus gaan, maar omdat een regelmatig verloop niet kon worden gegarandeerd, zijn de verkiezingen al herhaaldelijke keren uitgesteld.
De Braziliaanse regering staat erop dat Brazilië de leiding handhaaft over de VN-troepen in Haïti. Voor president Lula is het avontuur in het Caribische land een prestige kwestie geworden. Brazilië wil met de militaire actie haar rol als regionale macht onderstrepen en haar kandidatuur voor een permanente zetel in VN-veiligheidsraad kracht bijzetten.
Abonneren op:
Posts (Atom)